9

Dni mijały, a ja żyłam od jednego listu do drugiego. Powinnam skupiać się na szkole, w końcu liceum to poważna sprawa, ale moje myśli zaprzątało coś innego. Właściwie to ktoś inny.

W jednym z pierwszych listów Harry napisał, że ma zamiar zgłosić się do brytyjskiego X Factora, a dziś gdy znalazłam kolejny list, dowiedziałam się, że przeszedł dalej! Jedyne co mnie zdziwiło to fakt, że nie dostał się jako solista, ale tworzy zespół z czterema innymi chłopakami. Jednak była jeszcze lepsza wiadomość. A mianowicie, Harold wysłał mi dwa bilety na widownię X Factora, abym kibicowała One Direction, bo tak nazywał się owy zespół. Gdy tylko się dowiedziałam zadzwoniłam do Aśki.

- AŚKA! NIE UWIERZYSZ! – praktycznie krzyczałam. – Jedziemy do Londynu! ZNOWU!  Mam dwa bilety na widownię X Factora i jedziesz ze mną kibicować One Direction!

- Skąd masz bilety? – zapytała ze zdziwieniem. – I dlaczego chcesz kibicować kapeli Louis’a?

- Coo? – wytrzeszczyłam oczy, czego Aśka i tak nie mogła zobaczyć. Zupełnie zapomniałam, że Asia wysępiła od Rosalie numer jej kuzyna, Louisa i pewnie teraz często z nim rozmawiała. – Jak to kapeli Louis’a? To jest zespół Harry’ego!

- Niemożliwe! – Aśka zaczęła się śmiać. – Dostali się do jednego zespołu!

Teraz ja też zaczęłam się śmiać.

- Nie mogę w to uwierzyć! – zaczęłam skakać z radości. – Lecimy do Londynu! Lecimy do Londynu!

- Powtórka z wakacji, tyle że tym razem będzie lepiej. – powiedziała. – O ile rodzice się zgodzą..

- Na pewno się zgodzą, w końcu jesteśmy już prawie pełnoletnie. – powiedziałam i kontynuowałam mój taniec radości.

- Jednak dla mojej mamy dwa lata to dużo.

- Nie ważne, zgodzi się na pewno! – zawołałam.

I miałam rację, już wkrótce siedziałyśmy w samolocie lecącym do UK.

- Deja vu – powiedziałam z uśmiechem.

- Dokładnie. Czuję się jak we wakacje – odparła Aśka.

- Nadal nie mogę w to uwierzyć, wreszcie zobaczę Harry’ego!

- Pff, nie widziałaś go tylko miesiąc – powiedziała Aśka.

- To i tak dużo! Jedyne co utrzymywało mnie przy życiu to listy! – w tym momencie Asia zaczęła się śmiać. – Co?

- Nic, nic. To wyobraź sobie, że ja widziałam Louis’a tylko przez ok. minutę, bo ktoś – spojrzała wymownie na mnie. – Postanowił nam przerwać.

- Sama mówiłaś, że spieszymy się na samolot! Zresztą, gdybyśmy porozmawiały z Louis’em dłużej samolot odleciałby i nie zdążyłybyśmy na rozpoczęcie roku! – zaczęłam się usprawiedliwiać.

- Okej, niech ci będzie – uśmiechnęła się Aśka.

***

Kiedy wyszłyśmy z samolotu Harry, Rosalie i Louis już czekali na lotnisku. Gdy tylko ujrzałam Harolda rzuciłam mu się w ramiona.

- To na czym skończyliśmy? – zapytał z uśmiechem, a ja nie czekając na jego reakcję pocałowałam go w usta. Był strasznie zdziwiony, zresztą tak samo jak ja, nie sądziłam, że jestem zdolna do czegoś takiego, ale już po chwili ujął moją twarz w dłonie i oddał mi pocałunek.  Asia była bardziej powściągliwa. Nieśmiało spoglądała na Louis’a, który trzymając ją za rękę przyciągnął ją do siebie łapiąc jednocześnie jej drugą dłoń i cmoknął ją delikatnie w czoło.

Tą sielankę przerwała Rosie..

- A JA?! – zawołała udając focha, po czym rzuciłyśmy się jej na szyję przewracając ją na ziemię.

- Na co czekamy? – zapytał Harry Louis’a.

- KANAPKA! – krzyknął Lou kładąc się na Harry’m, który rzucił się na nas, omal nas nie zgniatając.

______________________________________

Wiem, nie trzymam się faktów.. One Direction powstało 23 lipca a nie jesienią, ale to w końcu opowiadanie, tak? :D